Op Lars’ vaders kantoor werkt een Russin. Ze praat Russisch en ze typt op een Russich toetsenbord. Hierboven zie je wat Lars ons appte. Het is een plaatje uit Wikipedia. Zo’n toetsenbord gebruiken miljoenen mensen in Griekenland, Bulgarije en Rusland.

Zie je de letter naast de ‘Caps Lock’ toets?  Die kunnen wij niet uitspreken in het Nederlands. Het is een fluisterklank. Die Russin zei hoe je hem uitspreekt: Met opgekrulde tong en lucht langs je lippen. Zij deed het Lars voor toen die een keer op zijn vaders werk was. Het lijkt nog het meeste op onze F, maar dan anders.

Het Russisch heeft een L die je heel dik uitspreekt. Zoals je soms in Amsterdam hoort. Llllekker.  LLLaat maar. Maar Russen doen dat in elk Russisch woord met een L.  Ken jij letters met een uitspraak  die het Nederlands niet heeft? In het Spaans bijvoorbeeld?

Weet je nog dat je net leerde lezen? Je  ontdekte dat de letter E steeds anders klinkt. In groep 4 kon je het woordje verlegen lezen. Daar heb je wel drie klanken E. Toch is één letter E is genoeg. Je kon het gewoon goed lezen. Want je spreekt Nederlands.,En dan leer je ook al snel de woordjes de, het en een lezen.

Maar lees nou eens hardop beer en beet. Hoor je dat de ´ee´van beer anders klinkt? Ik heb van Hom geleerd dat er een internationaal klankalfabet bestaat. Die schrijven  [bee:r] en [beet]. Zie je die dubbele punt? Dat internationale klankalfabet heet IPA-alfabet.

De IPA letter E is een enkele ´e.´ Maar de ´e´ in ´beer´ duurt langer, Daar moet een dubbele punt achter, [be:r] dus. Nederlanders lezen het woord beer vanzelf goed. Met een langere E dus.

Ook in andere talen doen ze het vanzelf goed. Luister eens naar liedjes.  Bij de Engelsen heb je een P die je met een plofje lucht uitspreekt. Dat doen ze altijd en dus gaat het vanzelf bij hen. Zij hebben geen andere letter P. In het IPA is dat een [ph]. Wij moeten eraan denken als we Engels praten. Geen pil dus maar een phil.

Pill, power, pun, perfect maar ook perhaps. Het klinkt net als Sam als die rapt.