In mijn schrift staat een rijtje woorden die los nooit

voorkomen.  Kijk maar:

Gratis voor bevoegden. (hi hi, dat klinkt raar).

Ik ga geten. Voordat ik het vergeet. (Geen idee wat dat betekent).

Ik wil niet onnozel lijken. Maar ‘nozel’ klinkt echt net zo erg.

Jij wordt onpasselijk van vieze dingen, maar ‘passelijk’ voelt ook niet lekker.

Ridders draven onvervaard. – Maar hoe ziet ‘vervaard’ draven er eigenlijk uit?

Niemand wil onbeschoft lijken.-Maar roept iemand ‘Beschoft’ dan schrik je net zo erg.

Puppy’s spelen onbevangen.- Maar ze kunnen wel ‘bevangen’ zijn door de kou, dat zegt m’n oma weleens.

Zegt iemand onverhoopt? Zoals in onververhoopt gleed er een slang voorbij.

–Hoezo? Wat is dan ‘verhoopt’? Is dat iets wat je heel hard moet zitten doen maar dat toch weleens mislukt, en dat het dan onverhoopt mislukt?

Onwillekeurig is dit het laatste woord. – Dat is niet expres maar helemaal  ‘willekeurig.’