Spullen waar veel kopers op af komen, staan op Marktplaats.

Maar er zijn ook plaatsen waar een veilingmeester ze verkoopt. Meestal is dat vers koopwaar zoals bloemen of fruit en groente. Versproducten moeten snel verkocht worden.

Daar hebben ze op de veiling een manier voor:
De veilingmeester biedt de spullen één voor één te koop aan. Iedereen mag de prijs roepen die ze ervoor willen betalen. Om ervoor te zorgen dat het geen geschreeuw wordt, laat de veilingmeester een veilingklok lopen. De veilingklok wijst Euro’s en centen aan in plaats van minuten en uren.

Zodra de wijzer bij een bedrag aankomt, kan iemand ‘MIJN!’ roepen. Dan is dat de prijs die de koper moet betalen.

Maar de klok is nog niet uitgedraaid. Als iemand anders meer wil betalen, kan die ‘MIJN!’ roepen wanneer de wijzer een hogere prijs aanwijst. Het blijft spannend. De koop is pas zeker als de veilingmeester de wijzer stilgezet heeft. De hoogste bieder is de koper van die ronde.

Veilingtaal doet iets want je kunt er een koop mee sluiten. Daarom is mijn roepen een taalhandeling.op de veiling.